Moab: dag 3 + Monument Valley

Een zeer sportieve dag voor een deel van de groep! Deze ochtend gingen Jens, Sanne en Bjorn mountainbiken in Moab. Een gebeid dat bekend staat om zijn prachtige mtb-routes. 

We vertrokken alweer om 6u om de hitte voor te zijn. Het was verboden om te mtb’en na 13u omwille van de hitte. We hebben lang getwijfeld over welk pad we gingen nemen. Eerste wilden we een zeer groot pad downhillen maar op aanraden van onze gids gisteren tijdens het canyoneren en de mtb-verhuurder hebben we dit toch maar niet gedaan. Het was volgens hen onverantwoord met onze weinige ervaring. We zijn naar het Death Horse State Park gegaan. Dit park had prachtige paden voor mensen met een gemiddeld niveau zoals ons en de omgeving zou heel mooi zijn.

Dit was niet gelogen. We hebben alle paden gedaan in het park en ze waren stuk voor stuk de moeite waard. Echt een prachtige ervaring om in de canyons te mtb’en. Het was soms van en op rotsen springen, steile klimmen en steile afdalingen. Het was zeker moeilijk genoeg voor ons want af en toe moesten we voet aan grond zetten om de steile roten op te klimmen. Heel leuk en inderdaad een prachtige omgeving. Iedere bocht gaf opnieuw een andere prachtig uitzicht. Op de achtergrond waren er wel heel zwarte dreigende wolken dus er was een zware storm op komst maar de storm is gelukkig snel weggegaan van ons. We hadden ook zeer goede fietsen die echt perfect waren voor het mtb’en op deze rotsen. Ze waren elke €3000 waard dus het mocht wel wat zijn.


Na al de paden te hebben gedaan kwam de hitte opzetten en was bij iedereen de pijp uit. We waren er allen zeer moe van maar een zeer fijne belevenis. Wie van mtb’en houdt moet zeker naar Moab komen!

Daarna gingen we nog even bij de rest, die in appartement gebleven waren, om uit te rusten aan het zwembad. 

Deze middag aten we quesilada’s aan een foodtruck. Het was echt super lekker! Margot vond dit al een van de lekkerste dingen die we hier in Amerika gegeten hebben. Toen volgde een tocht van 2 uur naar Monument Valley. Met spijt in het hart verlieten we Moab, een zeer leuk en gezellig stadje. Er was hier nog veel meer te beleven maar jammer genoeg geen tijd meer. 

In Monument Valley splitste onze groep zich terug op. Sanne, Bjorn, Chris en Veerle reden van uitzichtpunt naar uitzichtpunt. Het is hier ook echt de moeite om rond te rijden tussen de grote rotsen.


Amber, Jens en Margot verkenden Monument Valley te paard. We kregen een privé rit met een echte Navajo. Jens was net een echte cowboy met zijn hoed, zijn jeansbroek en een eigenzinnig, grijs paard. Hij zei dat zijn paard een willetje had en dat hij hem de hele tijd moest bijsturen. Amber kreeg een paard met 1 blind oog en eerst had ze daar wat schrik voor, maar ze vond het toch een super lief paard. Margot had een paard dat super gemakkelijk volgde, maar dat eigenlijk het liefst vooraan wilde lopen. Het was een bazig paard. Hoe karakters van mensen en paarden op elkaar kunnen lijken. 😂Toen een ander groepje passeerde grinnikte het ook luid omdat haar paardenvrienden in dat groepje zaten. 



We wandelenden, gingen in draf en ook af en toe in galop! De paarden konden snel lopen! Amber en Margot waren toen wel soms bang toen ze snel gingen, maar Jens wou graag snel lopen met de paarden dus de volledige groep moest mee. 😂We deden het voortreffelijk. Ze hadden hier ook een andere manier van paardrijden dan wij gewoon zijn. Er werd maar met 1 hand gereden, de paarden was dit zo aangeleerd zodat de ruiters het andere hand vrij hebben om te jagen. 



We reden door het natuurgebied dat toebehoorde aan native Americans, de Navajo. De Navajo gaven elke rots een naam en hebben daar ook een speciale reden voor. We kregen heel veel uitleg van de gids die zelf ook een Navajo was. Het was boeiend om naar hem te luisteren door de vele weetjes die hij vertelde. Zo was er een linker- en rechterhand waarin je een man en een vrouw konherkennen. Om rond de rots van de vrouw te stappen heb je 4 uur nodig en om rond de rots van de man te stappen slechts 2 uur. Daarom geloven de Navajo dat de vrouwen meer macht hebben dan de mannen, maar toch konden enkel de mannen leiders worden van de stam. 🧐Zij waren ook heel dankbaar ‘s ochtends voor de nieuwe dag die aanbrak en ‘s avonds voor de dag die voorbij was. Een boodschap die eigenlijk voor iedereen geldt! Het was een prachtige tocht bij zonsondergang en ik zag Jens en Amber echt genieten! 


Oh ja er was bij de paardenstallen ook een puppy die meteen bij ons kwam om te spelen en aan onze veters te bijten. Toen we terug naar de auto stapten, volgde het hondje ons een hele tijd tot een van de eigenaars hem gelukkig kwam halen. We wilden hem wel meenemen naar huis. 😅


Nu zijn we op weg naar Page om nog meer natuurpracht te gaan bewonderen. Er is opnieuw een tijdsverschil (1u), echt raar om tijdens het reizen door verschillende tijdszone’s te gaan.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Catalonië: Nationaal park Aiguèstortes

Catalonië: tussenstop Puy de Dome

Catalonië: Montserrat