Moab: dag 2

Blogbericht opnieuw iets te laat maar in de woestijn is er niet overal goed internet.

Deze ochtend (gisteren) stonden we om 6 uur op om te gaan canyoneren. We werden opgehaald door de gids en reden naar de canyon waar we aan de tocht zouden beginnen. De definitie van canyoneren is eigenlijk dat je de weg van het water volgt wanneer er een stortvloed is. Nu was deze weg uiteraard overwegend droog. Het was een weg langs rotsen, kloven, en steile afdalingen (droge watervallen).

Wel 3 keer vroeg hij of we zeker 3 liter water meehadden omdat het heel warm kan worden. We zeiden allemaal volmondig ja hoewel we eigenlijk maar 2 liter water meehadden. 

Daarna volgde een stevige hike (lees een wandeling tussen de rotsen) waarbij we naar een van de hoogste rotsen van het park stapten. Het was regelmatig klimmen en klauteren tussen de rotsen. We zullen onze spieren morgen zeker voelen. 

Het was echt een super goede gids. Hij gaf ons tips en leuke trucjes om over de rotsen te lopen en door moeilijke kloven te geraken. Zo moesten we onder andere menselijke brugjes maken om een kloof door te kunnen stappen. Echt cool!

Daarna volgde de eerste rappel (lees aan een touw langs een steile rotswand naar beneden stappen/ zakken). Dit was de hoogste van de drie rappellen die we in totaal deden. Het was een afdaling recht naar beneden van 45m. Hij gooide het touw naar beneden en het duurde een tijdje voor we het de grond hoorden raken. Best eng eigenlijk. Jens was heel enthousiast en vond het niet erg om laatst te gaan. Bjorn ging eerst. Ik (Margot) vond het wel eng om naar beneden te gaan en ook mijn handschoen zat even vast tussen de rem, maar het engste was wel toen mijn voeten de rotsen niet meer raakten en ik zeker wel 5 keer ronddraaide terwijl ik me naar beneden liet zakken. Eenmaal beneden was ik 
echt trots dat ik het toch gedaan had! Daarna volgden nog twee andere rappellen en opnieuw een leuke hike ernaartoe. Bij de laatste rappel vond ik het al helemaal niet eng meer om me gewoon naar beneden te laten zakken, maar eigenlijk al heel leuk. We hadden er allen plezier in en sommigen onder ons kwamen al springend langs de bergwand naar beneden zoals de gids ook deed.

Ik denk dat ik voor ons allemaal kan spreken dat dit een super leuke uitdaging was en dat er grenzen verlegd zijn. Amber had het op een bepaald moment heel moeilijk. Ze was aan het bibberen van de schrik en er vloeiden enkele traantjes. Na wat aanmoedigingen ging ze verder en kwam ze perfect naar beneden. Zoals de gids ook zei, hebben we het echt super gedaan!!

In de namiddag reden we naar Canyon Land om terug van het ene uitzichtpunt naar het andere te rijden en korte wandelingen te maken naar de mooiste plekjes. Canyon Land is een heel mooi landschap waar de Green River en de Colorado River samenkomen en het hele landschap uitgesneden is in canyons. Heel mooi! Al een voorproefje op de Grand Canyon... 

Morgen gaan Jens, Bjorn en Sanne in de voormiddag mountainbiken. Ze vertrekken al vroeg omdat het gevaarlijk is om na de middag nog te mountainbiken door de warmte. In de namiddag gaan Jens, Amber en Margot paardrijden in Monument Valley. De anderen gaan een rondrit maken door Monument Valley.