Baskenland: Zumaia

-

Nadat we eerst gesupporterd hebben voor WVA (dju toch!) zijn we vandaag naar Zumaia getrokken. Een stad aan de kust gekend voor zijn mooie rotsen en cliffen. Een fascinerende plek voor de geologen onder onder ons. De lagen gevormd in de gesteenten zijn afkomstig uit de ijstijd.

Het plan was een wandeling van 15km langs de kust tussen 2 steden. De warmte, heuvelachtig parcours maar vooral een vermoeide Otis hebben ervoor gezorgd dat we maar een deel van de wandeling hebben gedaan. We moeten nog wat verkennen wat wel een niet mogelijk is met Otis en de wandeling vandaag was duidelijk niet mogelijk. Toch hebben we het belangrijkste wel kunnen zien en het was wel echt de moeite om te zien! Heel mooi!



We zijn in de namiddag dan op strand langs deze prachtige rotsen gaan uitrusten. Dat was meer Otis zijn ding. 



Ook waren er zeer grote golven waardoor Jens toch ook content was want eerst wat teleurgesteld over de wandeling die niet kon doorgaan. Dat is nu eenmaal reizen met een klein kindje zeker? De Spanjaarden zijn hier trouwens zot van Otis. In het hotel is hij al goed gekend en we hebben al veel felicitaties gehad om Otis 😍.

Om de dag af te sluiten zijn we nog bier gaan drinken bij een lokale brouwerij. Een bestelling mee voor Bjorn dus we werden daar graag gezien en veel gratis dingen gehad!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Catalonië: Nationaal park Aiguèstortes

-
Afbeelding
Deze ochtend goed gestart met het beste ontbijt van de hele reis met heel veel vers fruit! Zo stonden we er goed voor want al heel de reis had Jens gezegd dat we vandaag veel zouden wandelen. 😅 Otis had vandaag ook niet zo’n kuren voor zijn kleren. Oef!  Na een korte autorit kwamen we aan bij het natuurpark Aiguèstortes dat we vandaag zouden bezoeken. Het is verboden om in het natuurpark met personenwagens te rijden dus moesten we onze auto droppen op een parking en dan een ticketje kopen voor een rit in een jeep naar “Sant Maurici”, een heel mooi meer in het natuurgebied van waaruit veel wandelingen vertrokken. Otis was in de wolken om in een jeep te kunnen zitten. De hele dag keek hij dan ook uit om opnieuw in de jeep te zitten op de terugweg. Van aan het meer “Sant Maurici” startte de wandeling naar een waterval. Het meer was trouwens prachtig blauw tussen al die bergtoppen. Aan de waterval wilden we een mooie foto maar Otis wil tegenwoordig niet altijd op de foto... Het pad slinge
Meer lezen

Catalonië: Rialp

-
Afbeelding
Deze ochtend begon moeizaam met Otis. Meneertje wou perse een voetbaltruitje aandoen maar die waren allemaal vuil. Hij wou niets aandoen. We besloten om hem dan maar in zijn blootje mee te nemen naar het restaurant. Na nog wat discussie aan de balie en natuurlijk veel bekijks trok de koppigaard dan toch kleren aan. Na het ontbijt en Otis nog even zijn zin te geven op de speeltuin van ons hotel vertrokken we richting de Catalaanse bergen. Al snel kwamen we in een prachtige bergachtig landschap met na iedere bocht weer een ander mooi uitzicht. Onderweg stopten we aan alweer een mooie speeltuin voor Otis en ook wel Emiel (hij moest melk drinken en op de glijbaan met Otis). Daarna kwamen we aan in ons hotel voor 1 nacht. Zeer mooi hotel in een bergdorpje vlakbij het nationaal park. In de winter is het hier populair om te skieën. Nu is het vooral wandelen, raften, bergklimmen enz. . We maakten hier nog een kleine wandeling en passeerden bij de plaatselijke slager voor een apero. Hij begree
Meer lezen

Catalonië: Cami de Ronda

-
Afbeelding
Vandaag trokken we naar Calilla de Palafrugell (nee is niet hetzelfde als waar we nu zitten, op ong. 1u rijden). Dit is een mooi vissersdorpje en van daaruit gingen we een deel van de Cami de Ronda wandelen. Dit was een route vroeger gemaakt door de Guardia Civil om smokkelaars en piraten te kunnen spotten op zee. Nu is het een mooi wandelpad langs de kust en kliffen van Catalonië van ongeveer 500km. Dit gingen we natuurlijk niet volledig stappen maar een heel klein deeltje ervan. Goed dat het maar een deeltje was want het was vandaag de warmste dag hier. 32 graden en geen zuchtje wind. We kregen mooie uitzichten over kliffen en de vissersdorpjes. Wel nog behoorlijk lastig want het was veel klimmen en dalen. Aan het eind van de wandeling kwamen we aan een mooi uitzichtpunt en genoten we van een welverdiend drankje.  Daarna hadden we Otis beloofd (we moeten altijd iets beloven voor we aan een wandeling beginnen want anders is meneertje niet akkoord) dat we nog op strand gingen gaan. Hie
Meer lezen