Lanzarote: dag 2

Na een lekker ontbijt (en Otis een bord vol fruit) vertrokken we naar het mooiste en grootste Nationaal Park Timanfaya voor prachtig vulkaanlandschap. We waren duidelijk niet alleen! Ik had al gelezen dat het hier heel druk kon zijn maar dacht dat dit uit het seizoen wel zou meevallen. Niet dus! Na een dik half uur aanschuiven eindelijk binnen geraakt. Dit park kan je alleen betreden door een busrit om het park te beschermen. De bus bracht ons via smalle en kronkelige baantjes langs prachtige landschappen, kraters, vulkanen en zeer steile afgronden. Soms echt beangstigend maar heel mooi. Otis bleef maar "wauw" zeggen, hij was ook onder de indruk. Daarna lieten de gidsen ons de kracht en warmte van de ondergrond tot op de dag van vandaag zien en voelen door een geiser te creëren en door vuur te maken enkel door de hitte uit de grond. Otis schrok zich een ongeluk door de knal van de geiser! 

Daarna deden we een wandeling rond en in de 1e vulkaan op dit eiland heel leuk om eens gedaan te hebben. Zo speciaal met al dat lavagesteente en as. Otis wou niet voortdurend in de draagzak maar wou zelf de soms steile beklimmingen doen. Hierdoor heeft de wandeling zeker dubbel zo lang geduurd en ook wel wat schafwondjes bij Otis maar hij deed zijn best en was uitgeteld erna :). Emiel zat op zijn gemak dichtbij mama. 

Na een kort dutje in de auto schoot Otis natuurlijk wakker om eindelijk in het zwembad te spelen zoals beloofd. De 1e dag moest hij nog wat wennen aan het zwembad en de kindjes maar nu was hij het al goed gewoon. Wat een plezier om hem bezig te zien! 

Daarna gingen we naar het kuststadje in de buurt om te eten en natuurlijk te spelen. Otis is een droomkindje, met Emiel hebben we soms iets meer werk maar we mogen niet klagen.

Nu weer uitgeteld allemaal aan het slapen op naar een nieuwe leuke dag!