Jens, Margot & Otis, Emiel on tour

Onze laatste dag in Maleisië is aangebroken. Deze morgen slaapten we een beetje uit (met Otis is dat relatief natuurlijk) en aten rustig ons ontbijt (het trok op niet veel). Het heeft vandaag bijna gans de dag gerekend. In Kuching regent het blijkbaar veel zeggen ze hier en dat hebben we gemerkt. We hadden hier elke dag regen maar wel verfrissend bij de warme temperaturen. Je werd niet nat van de regen maar van het zweten. We trokken nog eens door de stad, gingen een groot winkelcentra binnen en dronken iets op een terras. We voelden ons wat zoals onze oudjes  😜 .  In de namiddag gingen we naar een “upside-down house” en namen we enkele leuke foto’s. Wel nog iets leuks om eens gedaan te hebben.  Daarna gingen we naar de luchthaven voor de vlucht richting Kuala Lumpur waar onze reis begon. Tijdens de vlucht had Otis een vriendin naast hem. Bijna de hele vlucht hield hij de hand vast van een Indonesische moeder, zij had niet liever en was in de wolken. Ook hier is Otis dus een hartendie

Vandaag gingen we de stad van Kuching ontdekken. Kuching betekent kat in het Maleisisch, alles staat hier dus in het teken van katten. Er is zelfs een kattenmuseum. We namen eens geen ontbijt in het hotel en dachten onderweg wel iets tegen te komen. Kuching is duidelijk minder op Westerse toeristen gericht. Het is ons niet gelukt om hier een Westers ontbijt te vinden. Allemaal noedels en rijst, daar hadden we geen zin in dus kochten we maar cornflakes in de supermarkt. Het heeft vandaag trouwens bijna gans de dag geregend maar heel zacht en het deed eigenlijk wel deugd want het was behoorlijk warm. We hebben eens veel gestapt en minder de grab genomen. Het is hier soms wel echt zoeken naar een voetpad en voorrang hebben voetgangers hier nergens. Zelf niet op een zebrapad. Je moet dus goed uitkijken. Ze zijn hier duidelijk geen wandelaars gewoon. Het stadscentrum was een meevaller, we verwachtten er niet zo veel van maar het was best mooi en gezellig om te stappen langs de rivier en doo

Na een deugddoende nacht in de jungle aten we eerst het ontbijt voordat we vertrokken aan onze wandeling. Hier werden we af en toe lastig gevallen door de apen maar we kennen de trucjes al om ze op afstand te houden dus de schrik begint weg te gaan. Ze zijn gelukkig nog snel bang. We vertrokken daarna met onze gids aan de wandeling door het nationaal park. Hij begon aan zijn taak voor het spotten van de slangen. Apen hadden we nu wel genoeg gezien. Blijkbaar heb ik het hem vandaag extra moeilijk gemaakt omdat slangen vooral ‘s nachts tot leven komen en ze zeker na hevige regen moeilijk te voorschijn komen. Ze hadden ons blijkbaar wel de slangexpert van het park gegeven. Er zijn meer dan 11 soorten slangen te vinden in het park. Waaronder enkele zeer giftige soorten. We leerden het verschil tussen poisonous en venomous slangen. In het Nederlands betekent beide giftig maar er is blijkbaar toch een duidelijk verschil. Het heeft verschillende betekenissen maar hier kwam het erop neer: een

Na een stevig ontbijt in ons hotel deze ochtend boekten we een Grab richting Bako National Park. We waren al vroeg opgestaan omdat we gelezen hadden dat je wel wat tijd verliest met je vervoer naar het park. We hebben een deel van onze bagage achtergelaten in ons hotel omdat we na Bako daar terug verblijven en het nogal lastig is om daar met veel bagage en buggy aan te komen. Eenmaal aangekomen kregen we uitleg bij de verschillende trails hier in het park. Kortom, om 11u waren we helemaal klaar om te vertrekken. We hadden in de haven al geprobeerd om een gids te vinden, maar daar moest het nogal snel gaan. We dachten dan aan het hoofdkwartier nog een gids te kunnen vinden, maar na wat getreuzel werd duidelijk dat het toch niet zou lukken met een gids erbij. Dan maar alleen op pad. Margot had heel veel schrik voor de makaken en zag het eigenlijk niet echt zitten om alleen te wandelen.  Eenmaal op pad, kreeg ze geen tijd meer om te denken aan de makaken. Het pad was veel lastiger dan ver

Onze laatste dag op Manukan Island. Na het heerlijke ontbijt deden we een jungle trekking op het eiland naar een uitzichtpunt. De jungle trekking was avontuurlijker dan gedacht! Door de storm van gisterenavond waren er heel veel omvergewaaide bomen en takken op het pad. Het was dus veel klimmen en klauteren. Niet altijd gemakkelijk met 12kg op je rug maar avontuurlijk was het wel! En warm, op het eind van de tocht waren we kletsnat van het zweet. Het uitzichtpunt was niet veel bijzonder maar het pad was wel leuk!  Daarna namen we nog wat foto’s en vertrokken we weer met de boot naar het vaste land. Daar deden we nog enkele inkopen (Jens zijn onderbroeken en Otis zijn eten en pampers waren op) en gingen we naar de luchthaven van Kota Kitanbalu (landdeel Sabah).   Na een probleemloze vlucht van 1,5u kwamen we aan in Kuching. Dit behoort tot het zuidelijk deel van Borneo (Sarawak) en hierdoor moesten we opnieuw door de douane. We zullen een hoop stempels in ons paspoortboekje hebben na de

  Vandaag was ons gezinnetje gescheiden. Jens ging duiken en Margot en Otis bleven op het eiland. Het ontbijt van Jens was dus voor Margot haar date want hij moest al weg nadat het inbegrepen ontbijt opgediend werd. De worstjes waren snel op! Ik (Jens) genoot van een heel leuke dag tijdens het duiken. Al werd wel duidelijk dat het duikbrevet dringend moet behaald worden. De duikinstructeur zei dat ik te goed was voor de discovery dive aangezien ik alle oefeningen al eens gedaan had een paar jaar geleden in Thailand en alles dus heel vlot ging. Een duikbrevet halen duurt een 3tal dagen en dit had ik niet ingepland en wou ik Margot en Otis ook niet aandoen. Zal voor een andere keer zijn. Ik deed de duik trouwens samen met 2 Koreanen en onder de andere duikers waren een Canadees, Australiër, Brit, Amerikanen en Maleisiërs. Een werelds gezelschap dus! Maar dit zorgde voor gezellige en uiteenlopende verhalen tijdens de rustmomenten dus wel leuk! Nadat alle oefeningen en de verkenningsduik g

Afgelopen nacht verbleven we in een heel chic hotel. Het hotel in Sandakan viel wat tegen en de overnachtingen bij de mensen thuis was heel leuk maar niet bepaald luxueus dus hebben we ons eens laten gaan. We waren wat underdressed bij aankomst maar goed, we zijn op reis en ze kennen ons hier niet eh. Otis wordt trouwens een luxepaardje, als we in een mooi hotel komen loopt hij altijd direct naar het grote bed en ploft hij hem op bed met het nodige kabaal! Wij zelf genoten ook wel van de luxe, zo een mooi hotel hadden we nog niet veel gehad! Deze morgen aten we een super uitgebreid en lekker ontbijt, daarna vertrokken we met de boot naar Manukan Island. Opnieuw een heel paradijselijk eiland met parelwit strand, warm zeewater en palmbomen. Er stond wel nogal wat wind vandaag dus de rit ernaartoe was nogal heftig waardoor we het niet droog hielden op de boot. Otis was voor het eerst wat bang maar hij heeft zich sterk gehouden  ☺️ . Otis kon zich weer uitleven op het strand en Jens in de

Deze ochtend startten we opnieuw met een boottocht. We zagen opnieuw heel veel neusapen, makaken en allerlei vogels. Deze keer zagen we ook een kleine krokodil. Volgens de gids stond het water heel hoog waardoor enkel de kleinere krokodillen zich laten zien. Daarna volgde weer een rustige ochtend in het huis van de familie. Otis durfde nu ook al alleen te spelen met de meisjes en had het echt naar zijn zin. We moesten ze wel wat in de gaten houden want ze haalden samen ook letterlijk “kattenkwaad” uit. We hoorden ze schaterlachen en besloten toch maar even te gaan kijken. Ze waren de kat aan het terroriseren en Otis deed natuurlijk ook mee.  🙉   We hebben genoten van ons verblijf bij dit gezin. De voorzieningen waren basic (maar wel heel schoon) maar vooral de vriendelijkheid en de spontane babbels waren echt fijn. De kinderen waren gek op Otis en riepen de hele tijd “Oti” zodat hij zou komen spelen of ze stonden aan de deur van onze kamer te wachten wanneer hij een dutje deed. We voe